Gepubliseer in Foto-stories & uitdagings

Kies ‘n woord – Desember 2021 foto-uitdaging

Gepubliseer op deur Dr Christa van Staden

Ek is skielik weer lus om aan ‘n foto-uitdaging deel te neem. Maar ek kan mos nie net foto’s neersit nie, ek moet daaroor skryf ook. En hierdie ene waaraan twee van my blogvriende, naamlik Bushboy en Nowathome, deelgeneem het, trek my sedert ek na Aletta en Bushboy se foto’s gekyk het.

Die Desember-uitdaging gee vyf woorde wat gebruik kan word om ‘n foto te kies wat daarby pas. Ek weet nie of mens een of meer moet gebruik nie, my blogvriende het almal gebruik, daarom gaan ek ook. Ek doen dit egter in Afrikaans. Ek gaan die woorde dalk ook rondskommel om ‘n storie te vertel.

Verskoon die gehalte van sommige van die foto’s, ek het die onvergeeflike gedoen en eers ingesoem voordat ek geneem het.

Dit reën die afgelope ruk baie, soos in 2010 en 2011 toe ons plek op die wal van die Vaalrivier halflyf in die rivier gestaan het toe die bestuur van die Vaaldam te veel sluise gelyk oopgemaak het. Die rivier het reg rondom ons huis gegaan, maar daar was geen vinnige water nie, hierdie water het so sentimenter per dag gestyg in die huis.

Hulle het gewag tot die dam 118% vol was en toe al die sluise gelyk oopgemaak om die druk op die damwal te verlig. Hier wys manlief hoe hoog die rivier bokant sy walle gestroom het om ons huis deel van die rivier te maak.

Soos jy kan sien, is die opdrifsels ver bokant sy hand. En hy is so 1,72 m lank. Die rivier het vertikaal 8 meter bokant sy normale vlak gestyg om in ons huis te kom, en toe nog ‘n meter meer om ‘n meter hoog deur die huis te stroom.

Ons was vanjaar die week tussen kersfees en nuwe jaar daar, het die vlak van die rivier fyn dopgehou in afwagting (anticipation) dat die bestuur van die dam vanjaar nie weer so ‘n fout gaan maak nie.

Ons meet die styging van die water aan die boer aan die oorkant van die rivier se piekniekplek. Ek was nie die enigste een wat die vlak van die rivier in afwagting dopgehou het nie.

Twee vinkmannetjies het introspeksie (introspection) gedoen oor die wysheid van hulle besluit om die nessies te bou waar dit is …

Toe hulle genou het, was dit ‘n goeie besluit omdat die nessies oor die rivier gehang het. Heel veilig om te keer dat slange en landdiertjies hulle eiers kom steel. Die probleem is dat die nessies nou in gevaar was, want die rivier moet skaars meer as een meter verder gestyg het om die nessies te laat oorstroom.

Daardie laagste nessies is so 30 cm bokant die hiasinte, dit is moeilik om dit met die foto reg te wys. Hulle het na my mening skielik heeltemal te na aan die water gehang wat steeds bly styg het. ‘n Week gelede was daar droë grond onder die nessies, was hulle meer as een meter bo die vlak van die water. Nou het die hiasinte, wat stroomop losgeraak het, heeltemal te naby aan die onderste nessie onderdeur verbybeweeg.

Ek het gestaan en wonder of ek nie op ‘n manier die nessies kan red nie, maar ook geweet dat dit fataal gaan wees. Hulle gaan nie die nuwe plek waar die nessies vasgemaak is vertrou nie. En dan kom mevrou vinkwyfie die nessie uitmekaar skop, soos ek al soveel kere tevore gesien het.

Ek het vir myself gelag. Dit is mos onmoontlik dat die twee mannetjies weet dat hulle sluise oopgemaak het. Dat groot water op pad is? En dat die rivier waarskynlik oor die nessies gaan stroom?

Dus het ek bly wens (wish) dat die water nie die nessies, wat ‘n week gelede buite gevaar was, gaan oorstroom nie. Hulle het mos nie soos ons keuses – choices gehad nie.

Ons kan – soos in 2010 en 11 die huis ontruim en later terugkeer – as die sluise weer soos in 2010 en 11 gelyk oopgetrek word. Ons het wel nie in 2010 keuses gehad nie, was in Singapore toe ons huis oorstroom het. Toe het die vinknessies hoog in bome ook oorstroom om vol slik gemaak te word. Kyk net hoe vol modder is die nessies. Ons huis het net so gelyk …

Daarna is ons altyd naby as die waters die Vaaldam te vol maak. Ons dra al die goed na die boonste vlak, en die swaar goed word met die waentjie stoor toe gery. Ons het keuses, watter keuses het hierdie vinke, wat reeds die kwaaiste wyfies het waarvan ek bewus is?

En toe word ek verras. Die mannetjies het teen die spoed van weerlig nuwe nessies gebou. Hoër in die bome, maar steeds oor die rivier.

En toe word daar weer geroep om die wyfies nader te lok. Om vriende te maak – befriending – om saam ‘n gesinnetjie te begin. Toe ek weer sien, kom die wyfies die nessies inspekteer, en dit is miskien wat vinkmannetjies meer moet doen. Weens die beperkte tyd, het hulle nie die nessies uitmejaar gepuk nie, al was sommiges nogal slordig aan die buitekant afgewerk. Lang stukke gras het verbygesteek.

***

Vandag wil ek sommer net dankbaar wees dat die tegnologie beskikbaar is dat ons die vlak van die Vaal van hier af kan bestudeer. Om te weet wanneer ons moet gaan om uit te trek. Tans is daar vir ons geen gevaar nie, maar ek vermoed dat die vinknessies gaan oorstroom. Ek bid egter saam met daardie mannetjies dat die rivier nie hulle huisies en toekoms gaan vernietig nie.

Skrywer:

Navorser, oud-onderwyseres en -dosent. Ma van twee, skoonma van twee, ouma van vier en ek het 'n manlief wat al bykans 40 jaar die pad saam met my stap. Ek skryf oor die dinge na aan my hart.

58 gedagtes oor “Kies ‘n woord – Desember 2021 foto-uitdaging”

  1. Mooi geskryf en baie interessant. Ek onthou toe ek klein was het van die boere vertel dat as die nessies van die vinke hoog in die takke gebou word sal die rivier seker later oorstroom. Jy wys hier dat daardie stories maar net stories was 🙂

    Liked by 1 person

    Antwoord

          2. As ons oorstroom, moet ek maar net weer uit en in trek. Gaan moeite wees, maar dit is iets waarmee ons saamleef. Die rivier is maar 2.5 m by ons, hy moet nog baie styg om ons te intimideer. En met 5 sluise oop, is die kande skraal dat ons sal oorstroom. Daar is te veel mense wat help bestuur.

            Like

  4. Dit was een van die lekkerste leesstukke. Die voëltjies is kosbaar. Ek wonder net, raak jy nie angstig as die water so afkom nie? En hoe hou die huis se mure en vloere al die water en modder?

    Liked by 1 person

    Antwoord

    1. Ons het die eerste keer geen benul gehad van wat kom nie. Die water het Desember tot 6 m gestyg en op ons gras gaan speel. En toe is ons oorsee en word die huis oorstroom. Ons het dus ‘n ernstige vuurdoop gehad, die water was al ‘n week in ons huis toe ons land. Die boot en quads het in die garage gedryf en al ons meubels is verwoes. Die tweede keer het ons geweet, uitgetrek en bo in die huis gebly en gekyk hoe die water nader kom, en sentimeter vir sentimeter styg. Ek het dit teen die bakstene in die huis gemeet. Die water het geen spoed by ons nie, dit het soos badwater meer en meer en meer geword. Ons het bakens waarmee ons werk. As die water 6 m hoog is, moet ons uittrek vir ingeval hulle al die sluise oopmaak. En hulle waarsku ons nie. Maar, die water vat so twee tot drie dae om by ons hoog te wees. Dit gee ons genoeg tyd om uit te trek, die traliedeure te sluit en die vensters oop te los dat die water met gemak in en uit kan gaan. Die slik is sleg, mens sukkel om dit skoon te maak. Maar die gras is mal daaroor, groei sommer dikker na die tyd. Ons het ondergrondse vloerverhitting en dit het niks oorgekom nie. Ons moet net alles mooi skoonmaak. Ek twyfel of dit weer gaan gebeur, maar dit reën steeds baie. En baie water is van Ermelo se kant op pad na die Vaal. As dit gebeur, terk ons uit en weer terug, ons ken die dril.

      Liked by 1 person

      Antwoord

  5. Christa, hierdie ‘storie’ van jou huis en die vinknessies het ek nou so geniet. Geniet is eintlik die verkeerde woord, want die heeltyd kyk ek na julle mooi huis en dink hoe aaklig dit moet wees om elke keer die meubels te moet skuif. Te moet trek. Op Sans Souci waar ons vir baie lank gebly het, het die huis graag oorstroom as dit hard gereën het. Darem nie so erg soos julle s’n nie. Tog was dit telkens ‘n groot gemors.

    Liked by 1 person

    Antwoord

    1. Jy kan die storie maar geniet, Toortsie, dit hou ons op ons tone. En lyk my so een keer per dekade word daar baie mooi skoongemaak. Ek spot sommer, ek maak altyd skoon. En dit is nie lekker as dit oorstroom nie, maar eerder dit as wat die dam se wal bars. Dan sal daar massiewe skade oral langs die rivier wees.

      Like

      Antwoord

      2. Damme is ‘n baie noodsaaklike euwel. Ons is die droogste vasteland, drinkbare water, en al ons drinkwater is in damme of reënwaterbekkens. Wanneer hulle wel oorloop, toon hulle geen genade nie. Dit is goed as dit onder die dam oorstroom, maar wanneer dit bo die dam is, loop al die vloedwater oor die dam. een van die grootstes het ‘n kraak in.

        Liked by 1 person

        Antwoord

        1. -Ons spreek dit op dieselfde manier uit, dis net dat die simpel vertaler vir my die woord ‘dam’ gegee het – ek het nagegaan en dit moes my dam aanvaar het. Dit blyk dat hulle uitruilbaar is.

          Liked by 1 person

          Antwoord

          3. Goed, dit is dammetjie in Afrikaans. Klein dam. – “A ha! Ek sien die lig – nie te nat nie, maar lig,” het dit gisteraand hier gegiet maar al die reënwater het in die sand weggeloop en ons tuin droog gelaat. Die weerlig was aaklig en dit het die TV-sein uitgeslaan.

            Liked by 1 person

          6. We too, but less where I am living now. Lightning is quite scary when it is close by, I love to watch lightning from a distance. Wish I could take nice photos of lightning.

            Like

          5. It was by default, there were three children in the family and New Zealand would only take families with 2. So we came to Australia. My mother had a job to come to.
            We ran a small General Store in England which,due to a Coal Miners’ strike was gradually f

            Liked by 1 person

          7. It was. We did have to go to school, which was mainly Geography and a Journal. I received a prize,- Madame Tussaud for coming top of the school. We were one of the last ships through Suez before it was closed.

            Liked by 1 person

          8. O my word, Andrew that is interesting times. Why did you not look at South Africa as alternative? and did you leave a sweetheart behind? I am curious, my 5-year old grand child left one behind when they moved to another province.

            Like

          9. As I said before the phone closed itself, our Grocery shop was failing. Harold Wilson had become PM,which incensed my father and Dada decided we were leaving. It was a longish process to be accepted but we were and left England by boat. I was almost 13.

            Liked by 1 person

Laat 'n boodskap

Verskaf jou besonderhede hieronder of klik op 'n logo om in te teken:

Gravatar
WordPress.com Logo

Jy lewer kommentaar met jou rekening by WordPress.com. ( Log Out /  Verander )

Facebook photo

Jy lewer kommentaar met jou rekening by Facebook. ( Log Out /  Verander )

Kanselleer

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.