BB se nierstene moet uit – Dotsure bluf

Ek het vandag eers kans gesien om hierdie inskrywing te maak. Want my BB het ek agt maande laas gesien. En al hoe ek dit oorleef, is om nie daaraan te dink nie. Nou kan ek egter daaroor skryf, want ek weet dat ons huis toe gaan. En sommer baie, baie gou. Die Here het ons pad vir ons mooi gelyk gemaak.

Onlangs skryf een van my blogvriendinne dat haar Schnauzer nierstene kry. Dink dit was Scrapy, maar ek en Perdebytjie het ook daaroor gesels. Toe ek hoor dat dit algemeen by Miniatuur Schnauzers voorkom, moes ek weet hoe mens weet. Nierstene.

Maartmaand het skoondogter laat weet hulle gaan BB dokter toe vat. Sy staan verskriklik baie om te piepie. Maar dit het beter gegaan en ons het gedink dat dit nie ‘n probleem is nie.

Daardie selfde dag bel seun my.

Ma, BB moet Maandag ingaan vir ‘n operasie. Sy piepie weer baie, toe vat skoondogter haar veearts toe.

Sy het nierstene. Veearts het gevoel. Dit is so groot dat dit onnodig is om x-strale te neem. Dit moet sjirurgies verwyder word.

Ek kon nie die toeval glo nie. Presies op die dag wat ek lees oor nierstene by Schnauzers!

Ek kyk na my bank, want die dokter se rekening gaan my R4000 uit die sak jaag. Daar is genoeg.

Dit is egter nie probleem nie, sy is mos by Dotsure verseker, noem seun. Ek het so bietjie vergeet daarvan, al betaal ek elke maand. Omdat sy ouer as my ander woewe is, is sy volledig gedek.

Wel ja, dit is die eerste keer in 3 jaar wat ek gaan eis, mens sal maar moet sien. Ek het nog nie hulle beloftes getoets nie.

My hart is die hele naweek swaar. Nie omdat ek dink dat sy iets kan oorkom nie, ek glo sy sal goed daardeur kom. Ook nie oor die geld en of dat Dotsure gaan betaal of nie. Maar eerder omdat ek nie daar is om my kind te gaan afgee en weer te gaan haal nie.

Seun troos, hulle kyk die afgelope 18 maande na my kind, dit sal goed gaan en hulle sal haar baie mooi oppas. Dus moet ma ontspan. Maar ek sukkel om te ontspan.

Ek is bekommerd ek sou nie opgemerk het dat BB ‘n probleem het nie. Sou ek dit agtergekom het? Ek sou dalk net gedink het dat sy te veel water gedrink het. Soos ek soms maak? En dan is dit die logiese gevolg?

Ewenwel, Maandag is ek toe vroeg reg met vrae. Is BB al in? Is sy OK? Lyk sy bang? Ek is bang as ek operasies moet kry.

Nee, sy gaan eers later in.

Hulle sal laat weet, veearts sal hulle laat weet sodra sy uit die teater is.

Ek hou my in, maar kan aan net mooi niks dink nie.

Later laat weet seun sy het goed gedoen, hy kan haar vyfuur die middag gaan haal.

En toe kry ek die skok: ‘n Foto van die nierstene! (Hooffoto). Seun het nie klein hande nie!

Hoe de ongeluk het sy dit oorleef met sulke goed in haar lyfie? Hoe vorm dit? Waarom vorm dit? Hoekom het sy nie gekla en gekerm nie? Ek sou!

Ek sou steen en been gekla het.

Daardie goed het hopenlik met verloop van tyd gevorm. Maar hoe het die veearts dit nie tydens haar Desember ondersoek opgetel nie? Kan dit so vinnig so groot word? Of moet mens hulle vra om spesifiek daarvoor te voel?

BB was blykbaar dadelik pure vrou. Het rondgeharloop asof sy nie ‘n operasie gehad het nie. Die sny uitgelos dat hy gesond kan word.

My hart was so seer oor my kind. Veral omdat ek dink dat ek nie sou agterkom nie. Dat sy gelukkig by seun en skoondogter was. Dat hulle dit agtergekom het.

Foto’s onder: BB; die nierstene wat uitgehaal is; BB (regs) en Sobek (links) op die rivierhuis se stoep; Middelste kleinseun speel altyd met hulle, BB probeer letterlik op sy kop sit; En ek en BB op my Quad. As ek op is, is sy by vir ‘n geleentheid.

Groot foto: Ons was in November vir ‘n besigheidsbesoek na Suid-Afrika. Ek was op toe ons by seun land, na omtrent twee dae in die lug en op lughawens in Turkeye en Almaty was ek gedaan. Toe sak en net so in hulle mandjie neer, met my liefies op my skoot. Waar hulle hoort. Bekka lê styf teen my, Shilo se koppie steek net uit en BB lê dat ek haar ruggie krap. Ek mis hulle so baie.

Ek wou nie skryf nie, want dan moet ek foto’s van my kinders soek. Van ons tye saam. En dan sou ek weer sukkel om sonder hulle klaar te kom. Nou kan ek met ‘n lied in my hart skryf – ek is so dankbaar dat die Here ons kom help het om veilig huis toe te gaan.

Ek kan haar weer druk en vashou. Sy gaan weer op my skoot sit terwyl ons plaas toe ry. My liefste Schnauzertjie gaan weer oral gaan waar ek gaan. My volg waar ek gaan. Ons gaan weer wegkruipertjie speel. Ek kan nie wag om huis toe te gaan nie.

O ja, Dotsure bluf. Ek het R1700 van die R4000 teruggekry, dit as operasie geklassifiseer en nie as ‘n dringende prosedure nie. Soveel vir die R370 wat ek elke maand betaal. Vir gemoedsrus. In die bank sou my geld gegroei het, hier verloor ek al die pad.

Ek kyk uit na beter versekering vir woewe, dink ek gaan dalk net Outsurance oorweeg! Laat assbelief boodskap as jy beter ondervinding met ‘n troeteldierversekeraar gehad het.