Gepubliseer in Joernaal

Die euwel van selfone?

Ek het hierdie foto in Julie 2019 op Moskou lughawe geneem. Ons was vanaf Suid-Afrika via Doha op pad na Ust’-Kamenogorsk (Öskemen) in Kazakhstan toe. Terug huis toe na vakansie in Suid-Afrika, of sal mens dit eerder ‘n werkweek noem?

Want ons het huis toe gekom om uit ons huis te trek. Daar was aanbod op die huis. Toe gebruik die “koper” ons agent om hom te help om die aansoek by die bank reg te kry. En koop ‘n ander huis. En so is ons huis nooit tydens ons verblyf in Kazakhstan verkoop nie.

Om leeg te staan tot ons terugkom.

Ewenwel, hierdie foto-neemgeleentheid was vir my hartseer.

Seker maar omdat ek so na my eie kinders verlang het?

‘n Kazakhgesinnetjie op die lughawe, pa, ma en kind met oop spasies tussen hulle – lank voor Covid-regulasies dit sou voorskryf. Sodat elkeen op sy foon kan sit en lees, speel of wat ookal. As hulle bymekaar is. Verhoudingbou geleenthede wat deur selfone opgeslurp word.

Die silwer randjie is seker maar dat hulle nie tydens die pandemie sou sukkel om by regulasies te bly nie, hulle hou reeds goeie afstand van mekaar. Seuntjie en pappa se lywe weggedraai van mamma af. En hare draai nie na een van hulle toe nie … Praat nie met mekaar nie.

Spoeg kan nie op mekaar spat nie …

Want dit is mos volgens die regerings van die wêreld die een plek waar mens onveilig is. ‘n Virus optel. Binne jou eie familiekring, wat nog altyd as jou veilige plek beskou is. Dit is mos waar jy moet wegbly, want hulle is mos vuil, onhigiëniese mense wat oral spoeg en hoes en nie skoonmaak waar dit spat nie. Ag siesa man, wie kuier regtig saam met hulle familie?

Wel, dan is dit tyd dat ek verslag lewer dat ek baie geseënd is, want ek het nog nooit enige siekte by my man, kinders, kleinkinders, ouers, susters, hulle kinders, hulle mans of huise opgetel nie. En hulle ook nie by my nie.

Is dit nie tyd dat die regte sondebokke uitgewys word nie? Dit is darem maar ‘n vreeslike lekker, skoon verskoning vir as die virus opgetel word. Ek het by familie gekuier …

Skrywer:

Navorser, oud-onderwyseres en -dosent. Ma van twee, skoonma van twee, ouma van vier en ek het 'n manlief wat al bykans 40 jaar die pad saam met my stap. Ek skryf oor die dinge na aan my hart.

10 gedagtes oor “Die euwel van selfone?

  1. dis erg om in restourant in te stap, te sien hoe mense plaasneem by ‘n tafel en terstond die selfone uithaal net om mekaar verder te ignoreer. ek gryp gou na my foon om foto’s te wys, maar andersins is die foon ‘n regte geselsstopper.

    Liked by 1 person

  2. Ek was nou die dag by ‘n restourant waar daar n mandjie op die tafel staan….vir die selfone. Dis die tipe plek waar almal al hoe harder moet praat om mekaar te hoor….jolig en lekker!

    Liked by 1 person

Laat 'n boodskap

Verskaf jou besonderhede hieronder of klik op 'n logo om in te teken:

WordPress.com Logo

Jy lewer kommentaar met jou rekening by WordPress.com. Log Out /  Verander )

Twitter picture

Jy lewer kommentaar met jou rekening by Twitter. Log Out /  Verander )

Facebook photo

Jy lewer kommentaar met jou rekening by Facebook. Log Out /  Verander )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.