Gepubliseer in Akademies,Joernaal

Sal ek reis om ‘n referaat by ‘n kongres te lewer?

Gepubliseer op deur Dr Christa van Staden

Ek wag vandag vir ‘n e-pos van Researchgate af en kry dit nie. Hulle beveel aan dat ek onder die gemorspos gaan kyk, maar dit is nie daar nie. Daar is wel twee ander e-posse wat my aandag trek.

Die een nooi my om tussen 15 en 19 Julie 2022 ‘n referaat by die Wêreldkongres vir Onderwys (World Congres of Education) te lewer en/of aan die hoof van ‘n sessie te staan (chair). Ek moet met die organiseerder in verbinding tree. Ek word blykbaar genader weens my uitstaande bydrae tot navorsing in die onderwys.

Dit laat my hart sommer vinniger pomp, want ek verkies om my artikels in Afrikaans te skryf. Hoe weet hulle van my? Hoe ken hulle my titel? Hoe het my naam by hulle opgekom? Dit is ‘n baie groot kongres, tog het my naam opgekom.

Die tweede een nooi my om tussen 25 en 27 Maart 2022 ‘n referaat by die 7de jaarlikse wêreldwye kongres van die kennisekonomie in Macau (Sjina) te lewer.

Dit is my belangstellingsveld, ek sal vir die meeste van die sessies ‘n voorstel kan indien. Studente word afgeraai om in Afrikaans navorsingsverslae te skryf omdat hulle hulle mark beperk. Hierdie twee e-posse bewys die teendeel. Navorsers maak, net soos ek, op Google staat om te vertaal om werke te lees waarin hulle belangstel.

My bloed bruis in my are. Dit is werklik ‘n groot voorreg om genooi te word. Ek voel besonder geëerd. Dit is die tweede en derde keer wat ek genooi is. Ek is in Suid-Afrika al genooi om die hoofspreker te wees – wat ‘n stresvolle ervaring. Maar nie oorsee nie. Vir die oorsese kongresse moes ek aansoek doen om te praat. ‘n Voorstel indien.

Dit is een van die stresvolste goed wat ek al ooit aan myself gedoen het. Om by ‘n konferensie of ‘n kongres ‘n referaat te lewer.

Ek het al by die Internasionale Netwerk vir Sosiale Netwerk Analise in Duitsland en Amerika referate gelewer. Hamburg en St Petersburg in Florida. Dus is ek bekend aan internasionale gehore. Ek het ook in Windhoek by ‘n kongres gepraat. In al drie gevalle het ek die kongres geïdentifiseer, moes ek ‘n voorstel instuur en kon ek eers praat as ek terugvoer gekry het of dit aanvaar is of nie.

Hierdie twee kere word en genooi om die voorstelle in te stuur. Selfs om aan die hoof van ‘n sessie te staan.

Dit is terselfdertyd een van die grootste voorregte om genooi te word om by ‘n kongres te praat en een van die stresvolste gebeurtenisse in my lewe.

Die stresvlakke styg, nie omdat ek bang is dat dit nie goed genoeg sal wees om aanvaar te word nie. Dit is die maklike deel, ek weet presies hoe om dit te skryf dat dit wel aanvaar sal word.

Die stresvlakke styg eers wanneer die brief kom dat dit wel aanvaar is, want dan is ek in vir ‘n ding.

Dit is maklik een van my grootste vrese om voor ‘n gehoor te praat.

Reeds op skool het ek baie moeite gedoen met toesprake, prente reggehad en alles. En as ek moes praat, het ek na aan trane gevoel. Die prente skoon vergeet, die toespraak afgerammel en gaan sit. Dankbaar dat dit verby is.

Nou wonder jy seker hoe ek ‘n onderwyseres kan wees?

Wel, ek is meer van ‘n fasiliteerder as onderwyseres. Ek verduidelik die werk en dan gee ek oefeninge wat daarop gebaseer is. Die kinders is dus die meeste van die periode besig om self met die nuwe kennis te werk. Dit is hoe hulle leer. Hulle vat maar min in as hulle vir juffrou moet sit en luister.

Dit is nie stresvol nie, behalwe vir die eerste paar dae tot ek die kinders se name ken. Daarna is hulle my gehoor, en weet ek hoe om elkeen by die werk betrokke te kry. Of sal ek sē het ek geweet? Want ek het my beroep, wat ek altyd as my droomberoep beskou het, verlaat weens uiters ongeskikte kinders en ouers by ‘n welvarende skool in die stad. Ek het net nie meer kans gesien vir ongeskikte kinders wat leuens vertel as hulle werk nie gedoen is nie.

Ek kon my passie eerder uitleef deur my Miniatuur Schnauzers te leer. Wat ek natuurlik ook doen. Hulle moet selfs dans.

As jy ‘n navorser is, is referate by kongresse ‘n belangrike navorsingsuitset. Ook as jy gegradeer wil word. Ek dink egter ek het my kwota gehad. Genoeg by nasionale en internasionale kongresse gepraat om te bewys dat ek dit wel kan doen.

Ek het myself die laaste keer belowe dat dit die laaste keer was wat ek by ‘n kongres gaan praat. En dit was ‘n lekker konferensie, die eerste keer wat ek in Afrikaans kon praat. Wat ‘n eer.

Dit is egter nie die spanning werd nie.

Ek is, tot dit my beurt is, so gespanne dat ek niks inneem waaroor die ander sprekers praat nie. As ek aan die hoof van ‘n sessie staan, kan ek besluit dat ek eerste moet praat. Die sessie begin. Sien ek daarvoor kans? As ek nie eerste is nie, gaan ek net mooi niks hoor wat die ander sprekers sē nie. Want my aandag is by die oomblik wat ek self daar gaan moet staan. Hoe gaan ek repliek op die sessie lewer?

My eerste referaat was by ‘n kongres in Namibië. Die saal het twee uitgange voor gehad. En al waaraan ek tydens my sessie kon dink, was dat ek kan opstaan en by die deur uitstap en niemand sou eers weet dit is ek wat nie vir my sessie opgedaag het nie.

Die oudstekindsindroom het my egter verhoed om so onverantwoordelik te wees. Dit was lekker, maar die spanning sal my laat omkap.

Gelukkig is beide Singapore en Macau, Sjina, nie op ‘n lys van plekke waarheen ek (nog) wil reis nie.

Ons was ‘n week in Singapore in Januarie 2010. Ek is seker ek het alles gesien wat daar te siene is, die stad is sommer die land ook. Piepklein. Sal seker nie so bedompig warm wees nie, dit gaan darem winter se kant toe.

Goeie beplanning van organiseerders, anders sal mens eerder gaan vakansie hou as om referate te lewer. Of eerder, as om na ander se referate te luister … Joune aframmel en daar gaat jy …

Sjina wil ek nie besoek nie. Nie voorheen nie en beslis ook nie nou nie. Selfs al is die temas vir die sessies besonder aanloklik. My veld. My belangstelling. Hulle het beslis hulle huiswerk gedoen, dit lok my.

Ek kan nie help om raak te lees dat twee lande uit die ooste kongresse organiseer nie. Weet hulle iets wat ons nog nie weet nie? Gaan ons dan maskerloos by ‘n kongres kan wees? Of gaan dit aanlyn wees? Miskien moet ek eers daaroor uitvra voor ek dit net bloot nie aanvaar nie. Sal aanlyn makliker wees?

Sien, dit is wat my vies maak oor myself. Ek begin sowaar daaraan dink …

Die liewe ego is vertroetel.

As dit aanlyn is, is die bal dalkies net speelbaar?

Skrywer:

Navorser, oud-onderwyseres en -dosent. Ma van twee, skoonma van twee, ouma van vier en ek het 'n manlief wat al bykans 40 jaar die pad saam met my stap. Ek skryf oor die dinge na aan my hart.

37 gedagtes oor “Sal ek reis om ‘n referaat by ‘n kongres te lewer?”

  1. Baie geluk met die uitnodigings! Jou ego kan maar gevlei voel. Betaal hulle vir d vervoer en verblyf? Gaan jy seker in Engels praat? Jy ken mos jou storie? Maar die Covid gooi ons om. As dit nie aanlyn is nie, en jy sien dalk nie kans nie, kan jy die briewe uitdruk en ek sal dit vir jou raam- as bewys dat jy eenkeer so genooi is.

    Liked by 1 person

    Antwoord

  3. Jinne!Wat ‘n kompliment!!Ek stel voor jy doen dit vir hulle op die groot skerm vanuit Suid-Afrika.So kry hulle die inligting eerstehands en jy sny die spanningsfaktor effektief uit.Trots op jou!

    Liked by 1 person

    Antwoord

  8. WOWSA! Baie trots op jou!! Jinne man, jy het dit 💪 en jy gaan ons almal trots maak op jou. Dis ‘n wonderlike geleentheid vir jou om vir die wereld te wys van watter stofasie SA-ners gemaak is – jy maak ons land ook trots op jou! Ek het net vanmidda ‘n video- vir die heel – heel laaste Zoom skoolsessie vir my kinders gewys – ‘n Sjinese outjie wat Engeland toe gekom het en Engels moes leer en toe praat hy by TedEx oor om ‘braaf’ te wees. ‘n Goeie inspirasie vir hulle en dis soos jy se, Onderwysers is fasiliteerders – die kinders beheer hul leer’proses’. Sterkte met die voorbereiding van hierdie praatjie!

    Liked by 1 person

    Antwoord

  9. Ag jammer om te hoor jy wil nie meer nie- ja, mens kom seker op ‘n punt en besef dat jy nou genoeg gedoen het en meer ander uitdagings wil aanvaar. Ek verstaan. 🙂

    Like

    Antwoord

          1. Dis wonderlik! Mooi so. Altyd interessant wat ander studeer of gestudeer het. Ons het gelag by die gradeplegtigheid van my dogter – toe sy haar meesters hier gekry het – jy sal jou hande saamslaan as jy hoor wat party studeer. Ek sal my man weer moet vra, want hy is die een wat sulke goed baie goed onthou, maar ek kon nie glo daardie aand en het so nou en dan lekker gelag ook vir daardie wat van oorsee kom en iets studeer net om die kwalifikasie te kry en weer terug te keer na hulle land. Ook nie net daardie van oorsee nie, selfs van die Engelse hier ook. Jy sou nooit so iets in SA gekry het nie.

            Liked by 1 person

          3. Jongie, hier in Engeland kan jy ‘n Meesters doen as jy bitter jonk is. 🙂 Sy het haar Graad gedoen en twee jaar later haar Meesters gedoen. Hier hoef jy nie jarrrre se ondervinding te he om ‘n Meesters te doen nie. Dit is nog ‘n ding wat ek nie mooi verstaan nie. In SA, moes jy darem jarrrre se ondervinding opdoen voordat jy ‘n Meesters kan doen, maar nie hier nie. Ek sien dit so: Hulle kwalifikasies is nie VEEL meer wat jy swat – gedurende graad-studie en daarom wil hulle graag eerder mense he wat ‘n Meesters het, want die Meesters is meer van waarde as net ‘n gewone graad. Ek het met ‘n Meesters begin in SEN en saam met my was Japanese en Chinese met GEEN Onderwys agtergrond nie en hulle het HIER ‘n Meesters kom doen!! Ek se jou, ek kan jou baie goed vertel wat net nie vir enige ou van SA sin kan maak nie. (Lag ek kliphard aan my kant).

            Liked by 1 person

  10. Tussen hakies: Christa, ek moes ook bygesit het dat sy ‘n BSc in Dierkunde gedoen het en haar MSc in Ekologie en dis in die rigting wat sy nou werk ook. Die BSc was net nie genoeg om ‘n werk te kry nie dis die dat sy haar MSc gedoen het. (Sy het darem ‘n publikasie gekry gedurende haar BSc jaar (deel dit met een van die professors wat met haar op haar projek gewerk het). Selfs in die Onderwys is daar sprake daarvan dat hulle in die toekoms net M-grade gaan begin vereis- iets wat hulle glo in Europa al doen. ‘n Kollega is van Pole en dis glo al ‘n paar jaar daar die geval.

    Liked by 1 person

    Antwoord

    1. Dit is nie slegte idee nie, maar wat help dit as jy ‘n M in Opvoedkunde kan doen as jy nie die basiese opleiding het nie? Sjoe, die kind van jou het interessant gekies. Ek sou graag wou lees. Het jy ‘n skakel? Die ding staan so: omdat die prof die studieleier was, moet hy deel van die publikasie wees. Myne het geen woord tot die artikel bygedra nie en sy naam moes saam met myne wees. Ek het aangedring dat myne eerste staan, dit is my werk.

      Like

      Antwoord

      1. Dit was ons redenasie ook! Ek sal die link vanaand vir jou kry en met email stuur. Dit was nogal ‘n interessante studie – nie met miere nie, maar met termiete. 🙂

        Liked by 1 person

        Antwoord

  12. Ek self hou nie veel van termiete nie – ek hou baie meer van miere en kan dit glad nie verdra as ek ‘n kind sien ‘n klein miertjie probeer trap nie! Termiete is vir my ‘n plaag. 🙂 Ja, ek is trots op haar. Om te se sy het hard gewerk kom nie eens naby aan die beskrywing van wat sy ingesit het vir die projek en selfs die M nie. Vir haar M-projek het die dosent haar gewaarsku om nie Skotland toe te gaan vir haar evidence nie, – hy het gese dat sy dalk geskiet sal word!! Die ouens met hulle 4x4s word baie kwaad vir mense soos sy, het hy gese. Kan jy dit glo. Sy moes toe al haar ‘bewyse’ op Google maps versamel – van jare terug se google maps tot nou toe en vergelykings tref.

    Liked by 1 person

    Antwoord

Laat 'n boodskap

Verskaf jou besonderhede hieronder of klik op 'n logo om in te teken:

Gravatar
WordPress.com Logo

Jy lewer kommentaar met jou rekening by WordPress.com. ( Log Out /  Verander )

Twitter picture

Jy lewer kommentaar met jou rekening by Twitter. ( Log Out /  Verander )

Facebook photo

Jy lewer kommentaar met jou rekening by Facebook. ( Log Out /  Verander )

Kanselleer

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.