Maslenitsa – so word winter in Qazaqstan verjaag …

So twee weke gelede het ek oor slush puppy tyd in Oskemen geskryf. Met die opskrif lente …

Wel, die weer het my intussen goed verkeerd bewys. Die volgende dag is die aarde hier met ‘n dik laag sneeu bedek.

Die motors weer amper begrawe onder die sneeu.

Om my deeglik daaraan te herinner dat die sneeukoningin nog glad nie lus is om die sonkoning te laat wen nie.

So het ek geredeneer. ‘n Oorlog vir wen of verloor tussen die sneeukoningin en die sonkoning.

Wel, ek was blykbaar verkeerd.

Dié oorlog is tussen die winter en die lente.

En Lente word deur die Qazaqs ondersteun.

Hulle vat nie nonsens van kabouters nie.

Winter moet nou onder die bas geskop word. En dit gaan die Qazaqs regkry. So hoop ekke.

Want sien, die aarde om my is nou vier maande lank onder sneeu toegevou.

Dit is wondermooi. Daarmee sal ek nie stry nie. As die son so op die sneeu skyn, skitter dit. Stap ek nou die oggend terwyl ek in verwondering na die sneeu staar en dink.

In Suid-Afrika het is goud in die oggendstond. Hier is silwer in die oggendstond. Die een so mooi soos die ander.

As dit nie so koud was nie, kon die wit maar bly. As dit nie so glibberig was as die son waag om sy kop uit te steek nie, kon die wit ook maar bly. Die smeltende sneeu wat weer snags verys word, is gevaarlik.

Dit is mos tyd vir Lente om haar kragtoertjies uit te voer? Sy bestaan mos in Qazaqstan ook?

Lente moet nou van haar sagte naam vergeet en haar krag kom wys!

Winter moet gaan, daarom help die Qazaqs haar.

Hulle vier fees. Om winter te verjaag.

Die fees se naam is Maslenitsa!

En hier duur feeste dae lank. Hierdie een duur een hele week lank. Maslenitsa.

Sien jy die son op die plakkaat? Tyd vir die son om ook te kom help.

Op die laaste dag van die week word ‘n strooipop gemaak en in helder kleure getooi. Die pop se naam is Maslenitsa. Winter. Sy word op ‘n plek naby die rivier staangemaak.

En dan word daar in Öskemen vir twee ure lank opelugkonsert langs die ysige rivier gehou. By ons in die amfiteater. Gratis en verniet. Met kosstalletjies en al.

Ek verstaan niks, maar musiek het mos nie taal nodig nie?

Jammer, hier het ek te veel gesnoei om dit nader te bring. Maar die effek is darem daar. ‘n Tradisionele dans.

So terloops, as jy my volg, het jy dalk al gelees van buurman wat vir my danspassies uitvoer. Een daarvan lyk soos die dans wat die loodsoldaatjie uitvoer.

Volgende keer maak ek soos die meisies agter hom. As ek nou kans sien daarvoor!

Iedergeval, hier word winter aan die brand gesteek. Sy moet gaan. En hulle sing almal saam vir haar. Dit is tyd om pad te gee!

Die strooi was nat. Het vreeslik gerook. En Maslenitsa het haar staan lank gestaan. Terwyl die kinders hande vashou en rondom haar dans.

Nou wonder ekke: Gaan die winter haar laat verdryf? ‘n Paar foto’s van die dag.

Dalkies net, want ons is vir die dag saam met vriende na ‘n vakansie-oord so 75 km van ons af. En raai wat? Maslenitsa is daar ook aan die brand gesteek. ‘n Pragtige stooipop. Wat binne sekondes uitgebrand het.

Wat sê die spreekwoord? Mooi vergaan maar deug by staan? Ek kon nie help om daaraan te dink terwyl ek hier in die vreemde na ‘n vreemde tradisie staan en kyk nie.

Die dag was tydens beide feesvieringe wolkloos. En dit was warm genoeg dat ek nie verkluimd gevoel het as my vingers nie in my handskoene is nie. Ek neem egter aan dat jy kan sien dat die son nog baie moet vermag om al die sneeu te smelt? Dit lyk net op die Ust foto minder omdat die amfiteater skoongemaak is. Ons sneeu lê net so dik om ons.

Die sneeu het oral soos slush puppy gelyk. Soggens is dit weer korrelrig gevries. Omdat dit snags steeds na -15 daal. Dit is weer ‘n wolklose dag. Op so ‘n dag kan die son goed aan die werk spring om sy werk te doen.

En hy is vanoggend vroeër as gister en eergister aan die werk …

Lyk of hy lus is om die wêreld vandag warm te maak …

Kan ek dalk nou begin dink aan ‘n dag sonder ‘n mussie? Met ‘n kuif wat nie te sleg lyk as ek in ‘n winkel van my jas ontslae raak nie?