Kleinseun is besig om die taal teen die spoed van weerlig aan te leer. En daarmee saam maak hy sy eie woorde … En ek kan nie help om erg beïndruk te wees nie.
So sit ek en hy nou die dag en inkleur. Het ek al vertel dat hy vorms ken? En dat hy vorms oral herken? Soos in die bad:
Kyk, ouma, sirkel!
Hy ken en benoem byvoorbeeld al hierdie vorms. En hy is nog nie eens 2 en ‘n half nie. Nog baie ver van drie af.
Maar, hy ken selfs meer.
Soos byvoorbeeld ovaal. En dit is juis waar die staaltjie van vandag sy oorsprong het.
So kleur hy die ovaal in die prentjieboek in. Dit het glad nie oor vorms gegaan nie, dit was sommer net ‘n prentjie met ‘n ovaalvormige iets in die prentjie.
En hy kies om die ovaal blou in te kleur.
Toe hy klaar is, verklaar hy baie in sy skik:
Kyk, Ouma, blouvaal!
En die woord gaan in my kop vassteek.
Is dit nie oulik nie?
Dr. Christa van Staden 
Goeie woord!
LikeLiked by 1 person
Stem ek ook saam. As hy nie meer swart en wit is nie, is hy mos blou?
LikeLike
Wonderlik! Sy ouma gee hierdie mannetjie ‘n wonderlike basis vir al die leer wat nog gaan kom.
LikeLiked by 1 person
Ag ek hoop so, Frannie. Want ek het die afgelope week so goor gevoel dat ek die ou dingetjie so bietjie afgeskeep het. Nie dat hy omgee nie …
LikeLiked by 1 person
Dit is ‘n baie goeie woord. ‘n Mens leer baie van kleintjies wat ‘n taal leer ken.
LikeLiked by 1 person
Mens doen, en dit is soooo opwindend om te sien hoe hy meet en pas.
LikeLiked by 1 person
Dis oulik … blouvaal, ek sal dit nou ook nie kan vergeet nie!
LikeLiked by 1 person
Ekke ook nie, dit sit vas
LikeLiked by 1 person
Nog heeltemal ongeskonde deur die lewe se wette en reëls. Skatlim
LikeLiked by 1 person
Net so Appeltjie, ek is mal oor die kind se dinge
LikeLike
Dis so oulik!!
LikeLike